Καρκίνος των Όρχεων

Ο καρκίνος των όρχεων είναι μια μορφή καρκίνου που προκύπτει στους ανδρικούς αναπαραγωγικούς αδένες που βρίσκονται στους όρχεις. Οι όρχεις είναι υπεύθυνοι για την παραγωγή των ανδρικών γεννητικών κυττάρων και την παραγωγή τεστοστερόνης.

Εμφανίζεται πιο συχνά στις ηλικίες μεταξύ 20-40 ετών και είναι αρκετά σπάνιος σε σχέση με άλλες μορφές (αντιπροσωπεύει περίπου το 1-1,5% των ανδρικών καρκίνων), αλλά είναι συνήθως ο πιο εύκολα διαγνώσιμος και αντιμετωπίσιμος ανάμεσα σε αυτούς των ανδρικών γεννητικών οργάνων. Τη στιγμή της διάγνωσης, υπάρχει μια πολύ μικρή (1-2%) πιθανότητα η νόσος να αφορά και τους δύο όρχεις.

Οι περισσότεροι καρκίνοι των όρχεων αρχίζουν από τα κύτταρα που παράγουν τα σπερματοζωάρια και έχουν βρεθεί υπεύθυνες για την εμφάνισή τους συγκεκριμένες γονιδιακές μεταλλάξεις. Ωστόσο, έχουν ενοχοποιηθεί και άλλοι παράγοντες όπως το ιστορικό κρυψορχίας, το ιστορικό καρκίνου των όρχεων στην οικογένεια, το σύνδρομο Klinefelter, το ιστορικό καρκίνου στον άλλον όρχι και την υπογονιμότητα.

Ο καρκίνος των όρχεων χωρίζεται σε διάφορους υποτύπους, με πιο συνηθισμένους τους εξής:

  • Σεμίνωμα (Seminoma)

Το σεμίνωμα είναι καρκίνος των όρχεων που αναπτύσσεται αρκετά αργά. Τις περισσότερες φορές περιορίζεται στους όρχεις, αλλά μπορεί να επηρεαστούν και οι λεμφαδένες. Αντιμετωπίζεται με υψηλά ποσοστά επιβίωσης μέσω χειρουργικής αφαίρεσης του όρχι, ακολουθούμενη από χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία.

  • Μη Σεμίνωμα (Non-Seminoma)

Αυτός ο τύπος είναι πιο επιθετικός από το σεμίνωμα και περιλαμβάνει διάφορους υποτύπους όπως τον εμβρυϊκό καρκίνο, το χοριοκαρκίνωμα κλπ.. Αντιμετωπίζεται επιτυχώς με χειρουργική αφαίρεση του ορχι, ακολουθούμενη βέβαια από χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία.

  • Άλλες Μορφές

Υπάρχουν και κάποιες άλλες μορφές καρκίνου των όρχεων, όπως τα σαρκώματα και τα λεμφώματα, που όμως είναι εξαιρετικά σπάνιες.

Ο καρκίνος των όρχεων είναι η πιο σπάνια μορφή σε σχέση με τους άλλους τύπους. Ο αριθμός των νέων διαγνώσεων συνήθως ανέρχεται σε λιγότερες από 10.000 περιπτώσεις ετησίως σε όλο τον κόσμο. Η συχνότητα επίσης διαφέρει ανάλογα με την ηλικία, με τον καρκίνο να είναι πιο συνήθης σε νεαρούς και ενήλικες άνδρες, συνήθως μεταξύ των 20 και 40 ετών. Ωστόσο, μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία.

Είναι σημαντικό να τονίσουμε ό,τι, παρά τη σπανιότητά του, ο καρκίνος των όρχεων είναι αντιμετωπίσιμος και συνήθως προσφέρει καλές προοπτικές θεραπείας όταν ανιχνεύεται και αντιμετωπίζεται εγκαίρως. Οι άνδρες που παρουσιάζουν οποιαδήποτε ανησυχητικά συμπτώματα στους όρχεις ή ανιχνεύουν ανωμαλίες πρέπει να αναζητήσουν άμεσα ιατρική βοήθεια και εξέταση.

Τα ακριβή αίτια που προκαλούν τον καρκίνο των όρχεων δεν είναι πλήρως κατανοητά, αλλά υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που έχουν συσχετιστεί με τον αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου. Οι παράγοντες αυτοί περιλαμβάνουν:

  • Γενετική Προδιάθεση

Υπάρχει ορισμένη γενετική προδιάθεση για τον καρκίνο των όρχεων. Άνθρωποι που έχουν οικογενειακό ιστορικό ενδέχεται να έχουν αυξημένο κίνδυνο.

  • Ανωμαλίες στους Όρχεις

Οι ανωμαλίες στη δομή των όρχεων, όπως η ύπαρξη κρυπτορχιδισμού (όταν ένας ή και οι δύο όρχεις δε βρίσκονται στη θέση τους), ενδέχεται επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο.

  • Έκθεση σε Χημικές Ουσίες

Υπάρχουν αναφορές ό,τι η επαναλαμβανόμενη έκθεση σε ορισμένες χημικές ουσίες, όπως το αρσενικό και το νικέλιο, μπορεί να αυξήσει δραματικά τον κίνδυνο εμφάνισης του καρκίνου.

  • Ενδοκρινικοί Παράγοντες

Ορισμένοι ενδοκρινικοί παράγοντες, όπως η έκθεση στην γοναδοτροπίνη και η χρήση αναβολικών στεροειδών, έχουν συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο αυτού του καρκίνου.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ό,τι τα παραπάνω δεν αποτελούν εγγυημένα αιτίες για τον καρκίνο των όρχεων καθώς πολλοί άνθρωποι που δεν τα έχουν εξακολουθούν να αναπτύσσουν τη νόσο. Ο σημαντικότερος παράγοντας για την πρόληψή του είναι η ενημέρωση και η αυτοεξέταση των όρχεων για την έγκαιρη ανίχνευση πιθανών ανωμαλιών.

Ο καρκίνος των όρχεων μπορεί να προκαλέσει διάφορα συμπτώματα, αν και σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχουν συμπτώματα στα αρχικά στάδια της νόσου. Τα συμπτώματα που μπορούν να εμφανιστούν περιλαμβάνουν:

  • Πρήξιμο ή Αίσθημα Βάρους στους Όρχεις

Ένα από τα πιο συχνά συμπτώματα του καρκίνου των όρχεων είναι το πρήξιμο ή η αύξηση του μεγέθους ενός ή και των δύο όρχεων. Αυτό μπορεί να το αντιληφθεί ο ίδιος ο άνδρας κατά την αυτοεξέταση των όρχεων του.

  • Πόνος

Ο καρκίνος αυτός μπορεί να προκαλέσει άλγος στους όρχεις, στην κοιλιά ή στην πλάτη. Ο πόνος μπορεί να είναι αιφνίδιος και ακαθόριστος.

  • Άλλες Αλλαγές στους Όρχεις

Εκτός από το πρήξιμο, μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στην υφή και την επιφάνεια των όρχεων, όπως ερυθρότητα.

  • Προχωρημένα Στάδια

Σε προχωρημένα στάδια του καρκίνου, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα όπως αναισθησία ή πρήξιμο των ποδιών, πόνος στην κοιλιά ή την πλάτη, πνευμονικά συμπτώματα κ.ά..

Είναι σημαντικό να σημειώσετε ό,τι τα παραπάνω συμπτώματα δεν είναι αποκλειστικά συμπτώματα του καρκίνου των όρχεων και μπορεί να οφείλονται σε άλλες παθήσεις. Ωστόσο, αν αντιληφθεί κάποιος οποιοδήποτε από αυτά, θα πρέπει να επικοινωνήσει με έναν εξειδικευμένο ιατρό για εξέταση και διάγνωση. Η έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία είναι σημαντικές για την αντιμετώπισή του.

Η διάγνωση και η αξιολόγηση του καρκίνου των όρχεων πρέπει να γίνεται από ειδικό ιατρό Ουρολόγο που ειδικεύεται σε αυτού του είδους τα προβλήματα υγείας. Απαιτεί πολλά βήματα και διάφορες εξετάσεις, συμπεριλαμβανομένων των εξής:

  • Ιστορικό και Συζήτηση

Ο ιατρός θα κάνει ερωτήσεις στον ασθενή σχετικά με τα συμπτώματα, το ιστορικό της υγείας του, το οικογενειακό ιστορικό και άλλες σχετικές πληροφορίες.

  • Φυσική Εξέταση

Ο ιατρός θα εξετάσει τους όρχεις και τη γενική περιοχή για πρήξιμο, ανωμαλίες στην υφή ή τη μορφή και άλλα σημάδια.

  • Υπέρηχος των Όρχεων (Testicular Ultrasound)

Αυτή η εξέταση μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό τυχόν μάζας στους όρχεις και αν αυτή είναι καρκινική.

  • Διαγνωστικές Εξετάσεις

Ο ιατρός μπορεί να ζητήσει εξετάσεις για τον έλεγχο των καρκινικών δεικτών (tumor markers), του α-HCG και του α-Fetoprotein.

  • Βιοψία

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί βιοψία των όρχεων για να επιβεβαιωθεί ο τύπος του καρκίνου και το στάδιο της νόσου. Στη βιοψία αφαιρούνται μικρά δείγματα από τους όρχεις για εξέταση.

Οι θεραπείες για τον καρκίνο των όρχεων εξαρτώνται από το στάδιο της νόσου, τον τύπο του καρκίνου, την ηλικία και τη γενική κατάσταση του ασθενή. Η τελική απόφαση λαμβάνεται κατόπιν συζήτησης με τον ιατρό. Οι κύριες μέθοδοι θεραπείας περιλαμβάνουν:

  • Χειρουργική Αφαίρεση των Όρχεων (Orchiectomy)

Η αφαίρεση του ενός ή και των δύο όρχεων είναι συχνά η πρώτη θεραπευτική επιλογή για τον καρκίνο.

  • Ακτινοθεραπεία (Radiation Therapy)

Μέσω της ακτινοθεραπείας χρησιμοποιούνται υψηλής ενέργειας ακτίνες για την εξάλειψη των καρκινικών κυττάρων. Συνήθως χρησιμοποιείται ως επιπλέον θεραπεία μετά την αφαίρεση των όρχεων ή για την αντιμετώπιση των καρκίνων που δεν ανταποκρίνονται στη χειρουργική επέμβαση.

  • Χημειοθεραπεία (Chemotherapy)

Η χημειοθεραπεία χρησιμοποιεί φάρμακα για την εξάλειψη των καρκινικών κυττάρων και συνήθως χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση προχωρημένου καρκίνου ή όταν αυτός έχει εξαπλωθεί και σε άλλα μέρη του σώματος.

Η απόφαση για την επέμβαση στην περίπτωση του καρκίνου των όρχεων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και λαμβάνεται κατόπιν αξιολόγησης από έναν ιατρό ουρολόγο ή ογκολόγο όπου συζητά με τον ασθενή όλες οι διαθέσιμες επιλογές θεραπείας. Οι κύριοι παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη περιλαμβάνουν:

  • Στάδιο του Καρκίνου

Η απόφαση για την επέμβαση εξαρτάται από το στάδιο της νόσου. Σε πρώιμα στάδια, όπου περιορίζεται στους όρχεις, η χειρουργική αφαίρεση τους (ορχεκτομή) είναι συχνά η πρώτη επιλογή. Σε προχωρημένα στάδια, όπου ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος, μπορεί να απαιτηθεί περαιτέρω αγωγή, όπως ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία.

  • Τύπος του Καρκίνου

Ο καρκίνος των όρχεων διακρίνεται σε διάφορους τύπους. Ο τύπος επηρεάζει δραματικά την επιλογή της θεραπείας ή και την επέμβαση.

  • Ηλικία και Γενική Κατάσταση

Η ηλικία και η γενική κατάσταση του ασθενή επηρεάζουν την απόφαση για την επέμβαση. Σε πολλές περιπτώσεις, οι νεότεροι ασθενείς μπορούν να αντέξουν και πιο επιθετικές θεραπείες.

  • Επίπεδα Καρκινικών Δεικτών

Τα υψηλά επίπεδα αντιγόνων του ελέγχου καρκίνου, όπως το α-HCG και το α-Fetoprotein, μπορούν να βοηθήσουν στον προσδιορισμό της εκτεταμένης νόσου και της ανάγκης για επέμβαση.

Η επιλογή της κατάλληλης χειρουργικής τεχνικής εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως το στάδιο του καρκίνου, η ηλικία του ασθενή, οι συνοδοί παθήσεις και η προσωπική επιθυμία του ασθενή. Οι επιλογές της επέμβασης περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

  • Ορχεκτομή (Orchiectomy)

Αυτή είναι η πιο συνηθισμένη χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του καρκίνου των όρχεων. Κατά τη διάρκεια της, αφαιρείται ολόκληρος ο προσβεβλημένος όρχις. Σε περίπτωση που είναι πολύ προχωρημένος ή υπάρχουν άλλοι παράγοντες, ενδέχεται να αφαιρεθεί και ο δεύτερος. Ταυτόχρονα με την ορχεκτομή, υπάρχει και η δυνατότητα να τοποθετηθεί μόσχευμα στη θέση του εξαιρεθέντος όρχεως, για ψυχολογικούς λόγους. Μετά την αφαίρεση, οι άνδρες μπορούν να λαμβάνουν αντικαταστατική θεραπεία τεστοστερόνης.

  • Μερική Αφαίρεση του Όρχι (Partial Orchiectomy)

Σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν ο καρκίνος είναι μικρού μεγέθους και ευδιάκριτος, μπορεί να γίνει αφαίρεση μόνο του προσβεβλημένου τμήματος του όρχι. Αυτή η επέμβαση είναι λιγότερο επεμβατική από την ορχεκτομή.

  • Οπισθοπεριτοναϊκός Λεμφαδενικός Καθαρισμός (Retroperitoneal Lymph Node Dissection – RPLND)

Αυτή η χειρουργική τεχνική χρησιμοποιείται όταν υπάρχει ύποπτη εξάπλωση του καρκίνου στους οπισθοπεριτοναϊκούς λεμφαδένες.

  • Ανακατασκευή Του Όρχι (Testicular Reconstruction)

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να γίνει χειρουργική ανοικοδόμηση ή ανακατασκευή των όρχεων με προθέσεις ή εμφυτεύματα μετά από τραυματική ή χειρουργική επέμβαση. Αυτή η επέμβαση πραγματοποιείται με σκοπό να διατηρηθεί ή να αποκατασταθεί η εμφάνιση.

Η επέμβαση για τον καρκίνο των όρχεων έχει ορισμένα πλεονεκτήματα, αλλά πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ό,τι η κατάλληλη θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο και τον τύπο του καρκίνου, καθώς και από την κατάσταση του ασθενή.

Πρωτίστως, η αφαίρεση όρχεως είναι μια σχετικά απλή χειρουργική επέμβαση και η πλειονότητα των ασθενών αναρρώνει σχετικά γρήγορα μετά την επέμβαση. Επίσης, δεν επηρεάζει καθόλου τη σεξουαλική λειτουργία τους.

Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, μαζί με τον ή τους όρχεις αφαιρείται εντελώς και ο καρκίνος. Αυτό σημαίνει ό,τι ο ασθενής έχει απαλλαγεί πλήρως από αυτόν και εμποδίζει, όσο αυτό είναι δυνατό, την ανάπτυξη και εξάπλωση του. Επίσης, μπορεί να πραγματοποιηθεί βιοψία για να προσδιοριστεί το στάδιο του καρκίνου. Αυτό βοηθά στον ακριβή προσδιορισμό της περαιτέρω θεραπείας που ίσως απαιτείται.

Παρόλα αυτά, η επέμβαση για τον καρκίνο των όρχεων μπορεί να συνοδεύεται από ορισμένα ανεπιθύμητα αποτελέσματα, όπως πιθανή απώλεια της γονιμότητας και επιπτώσεις στα επίπεδα τεστοστερόνης.

Η διάγνωση και η επέμβαση για τον καρκίνο των όρχεων μπορεί να προκαλέσουν άγχος στον ασθενή. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ό,τι πάντα υπάρχει υποστήριξη και πόροι διαθέσιμοι για τη διαχείριση αυτών των φόβων. Ορισμένοι από αυτούς περιλαμβάνουν:

  • Φόβος του Καρκίνου

Η διάγνωση του καρκίνου είναι συνήθως σοκαριστική και μπορεί να προκαλέσει φόβο για την εξέλιξη της νόσου. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ό,τι οι σύγχρονες θεραπείες για τον καρκίνο των όρχεων είναι αποτελεσματικές και ό,τι πάρα πολλοί ασθενείς αναρρώνουν πλήρως.

  • Φόβος της Επέμβασης

Η προοπτική του χειρουργείου μπορεί να προκαλέσει φόβους σχετικά με την αναισθησία, τον πόνο, την επούλωση και το χρόνο ανάρρωσης. Είναι σημαντικό να μοιράζεται ο ασθενής αυτούς τους φόβους με τον χειρουργό πριν από την επέμβαση.

  • Ανησυχία για τη Σεξουαλική Λειτουργία

Οι ασθενείς ενδέχεται να ανησυχούν για τη σεξουαλική τους λειτουργία μετά την αφαίρεση ενός όρχεως, γεγονός που έχει αρκετά μικρές πιθανότητες. Οι συζητήσεις με τον ιατρό μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση αυτών των ανησυχιών.

  • Ανησυχία για τη Γονιμότητα

Η αφαίρεση ενός όρχεως υπάρχει μια πιθανότητα να επηρεάσει τη γονιμότητα. Αν ανησυχεί κάποιος για αυτό το θέμα, μπορεί να συζητήσει ακόμα και τη δυνατότητα διατήρησης σπέρματος για να εξασφαλίσει ό,τι δεν θα έχει απολύτως κανένα πρόβλημα στο μέλλον.

Είναι σημαντικό να αναλύονται όλες οι λεπτομέρειες της επέμβασης με τον χειρουργό και να ακολουθούνται σωστά οι οδηγίες του. Κάθε περίπτωση είναι μοναδική και αυτός είναι υπεύθυνος να παρέχει όλες τις οδηγίες που χρειάζονται για μια επιτυχημένη επέμβαση.

Η προετοιμασία για αυτήν περιλαμβάνει τις ακόλουθες κύριες διαδικασίες:

  • Συζήτηση με τον Ιατρό

Το πρώτο βήμα είναι η συζήτηση με τον χειρουργό που θα εκτελέσει την επέμβαση. Κατά τη διάρκεια αυτής της συνεδρίας, θα εξηγηθεί στον ασθενή η φύση της επέμβασης, οι πιθανές επιπλοκές καθώς και οι επιλογές θεραπείας.

  • Διαγνωστικές Εξετάσεις

Ο ιατρός θα υποβάλει τον ασθενή σε διάφορες εξετάσεις, συμπεριλαμβανομένων αίματος, ουρολογικών, καρδιολογικών αλλά και ακτινογραφιών. Αυτές βοηθούν τον ιατρό να αξιολογήσει τη γενική υγεία του και να προετοιμάσει την επέμβαση.

  • Περιορισμός της Διατροφής

Συνήθως, ο ιατρός ζητά από τον ασθενή τον περιορισμό στην κατανάλωση τροφών και υγρών τις τελευταίες ώρες πριν από την επέμβαση.

  • Περιορισμός του Καπνίσματος

Εννοείται πως το κάπνισμα θα πρέπει να παυθεί για ένα εύλογο διάστημα πριν και μετά την θεραπεία. Αυτό είναι απαραίτητο, αν θέλουμε όλα να κυλήσουν ομαλά.

  • Συνεννόηση με Σύντροφο και Οικογένεια

Είναι σημαντικό να ενημερωθεί ο σύντροφός και η οικογενεια του ασθενή σχετικά με την επέμβαση και τις αναγκαίες προετοιμασίες. Η υποστήριξη τους είναι καταλυτική για την αντιμετώπιση της κατάστασης.

Η διάρκεια της επέμβασης για τον καρκίνο των όρχεων εξαρτάται από τον τύπο της χειρουργικής επέμβασης που εκτελείται. Η απλή ορχεκτομή (αφαίρεση του όρχι) διαρκεί περίπου μία ώρα. Αν επιλεγεί μια πιο εκτεταμένη επέμβαση, όπως ο οπισθοπεριτοναϊκός λεμφαδενικός καθαρισμός (RPLND), η διάρκεια μπορεί να αυξηθεί σημαντικά, ανάλογα με το βαθμό πολυπλοκότητας και τον αριθμό των λαγονίων λεμφαδένων που αφαιρούνται.

Ο χρόνος αποθεραπείας μετά τη χειρουργική επέμβαση εξαρτάται επίσης από πολλούς παράγοντες. Συνήθως, οι ασθενείς που υποβάλλονται σε απλή ορχεκτομή μπορούν να επιστρέψουν στις καθημερινές τους δραστηριότητες μετά από μερικές εβδομάδες. Ωστόσο, μετά από RPLND, μπορεί να χρειαστούν περισσότερο χρόνο, συνήθως κάποιους μήνες.

Οι ασθενείς πρέπει να ακολουθούν πιστά τις οδηγίες του ιατρού σχετικά με τη φροντίδα μετά την επέμβαση, τις ακτινοθεραπείες ή χημειοθεραπείες (αν απαιτούνται) και τα τακτικά ραντεβού ελέγχου. Επίσης, είναι σημαντικό να συζητούν τυχόν ανησυχίες ή ερωτήσεις σχετικά με την αποθεραπεία με τον ιατρό, καθώς κάθε περίπτωση είναι μοναδική και απαιτεί εξατομικευμένη φροντίδα.

Οι μετεγχειρητικές οδηγίες για την επέμβαση για τον καρκίνο των όρχεων μπορεί να ποικίλουν ανάλογα με την προσωπική κατάσταση του ασθενή και τον τρόπο που πραγματοποιήθηκε η επέμβαση. Ωστόσο, είναι σημαντικό να ακολουθούνται πιστά οι οδηγίες του ιατρού και να του αναφέρονται οποιεσδήποτε αλλαγές ή ανησυχίες σχετικά με την πορεία της υγείας του. Η συνεχής επικοινωνία μαζί του είναι σημαντική για την επιτυχή ανάρρωση και τη συνολική διαχείριση του καρκίνου των όρχεων. Σε γενικές γραμμές οι μετεγχειρητικές οδηγίες περιλαμβάνουν:

  • Παρακολούθηση

Ο ασθενής θα πρέπει να παρακολουθείται στενά από τον χειρουργό για την πορεία της νόσου και την αξιολόγηση τυχόν αντιδράσεων στη θεραπεία.

  • Χημειοθεραπεία

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η χημειοθεραπεία μπορεί να είναι απαραίτητη μετά την επέμβαση για να εξουδετερωθούν κύτταρα καρκίνου που ενδέχεται να έχουν παραμείνει στον οργανισμό.

  • Ακτινοθεραπεία

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ακτινοθεραπεία μπορεί να είναι απαραίτητη ως μέρος του πλάνου θεραπείας.

  • Επιδιόρθωση και Ανακατασκευή

Ανάλογα με τον τύπο και το στάδιο της επέμβασης, ο χειρουργός μπορεί να πραγματοποιήσει ανακατασκευή της περιοχής ή να προτείνει τη χρήση ενδοπροθέσεων (προθετικά μοσχεύματα).

Τα αποτελέσματα της επέμβασης εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, όπως το στάδιο του καρκίνου, την εκτελεσθείσα χειρουργική επέμβαση και την γενική υγειονομική κατάσταση του ασθενή.

Είναι αλήθεια ό,τι οι περισσότεροι ασθενείς με καρκίνο των όρχεων έχουν καλή πρόγνωση. Σε πολλές περιπτώσεις, η αφαίρεση του προσβεβλημένου όρχι είναι ικανή να επιτύχει πλήρη αποκατάσταση. Στα πρώιμα στάδια του, ο ρυθμός επιβίωσης είναι πολύ υψηλός και οι περισσότεροι ασθενείς πετυχαίνουν πλήρη ανάρρωση.

Η αφαίρεση ενός όρχι υπάρχει περίπτωση να επηρεάσει την ικανότητα της αναπαραγωγής, έστω και αν η πλειονότητα των ανδρών εξακολουθεί να έχει φυσιολογική σεξουαλική λειτουργία και ικανότητα και για αναπαραγωγή. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν αρκετές διαθέσιμες θεραπείες και επιλογές.

Ο καρκίνος των όρχεων έχει την δυσάρεστη ιδιαιτερότητα να προσβάλλει κυρίως νέους. Ευτυχώς όμως, το 98% των ασθενών αναρρώνουν πλήρως από αυτόν. Αυτό πρακτικά σημαίνει ό,τι σχεδόν όλοι γίνονται καλά. Αρκεί, να ακολουθήσουν με ευλάβεια τα προγράμματα θεραπείας και παρακολούθησης που τους προτείνουν οι ιατροί.

Το πρόβλημα με αυτή τη μορφή του καρκίνου είναι ό,τι συνήθως προσβάλλει νέους άνδρες. Το καλό όμως είναι ό,τι αν τον διαγνώσουμε έγκαιρα είναι απόλυτα ιάσιμος αφού το 98% των ανδρών τον ξεπερνά.

Η ψηλάφηση ή η αυτοεξέταση των όρχεων είναι απαραίτητη, ώστε να καταλάβετε αμέσως οποιαδήποτε αλλαγή στην δομή ή την υφή τους. Αν δηλαδή νιώσετε πόνο, πρήξιμο, αίσθημα βάρους στους όρχεις σας ή κάποια αλλαγή στην υφή τους καλέστε άμεσα το ANDROLOGY MED GROUP για να κλείσετε ένα ραντεβού στο οποίο θα διαγνώσουμε το πρόβλημα και θα σας βοηθήσουμε να επιλέξετε την καλύτερη δυνατή θεραπεία.

Εκεί που θα χρειαστείτε σίγουρα τον ιατρό Ουρολόγο – Ανδρολόγο Θάνο Παλλαντζά MD, είναι αν τελικά χρειαστεί να προχωρήσετε σε ορχεκτομή ή RPLND, δύο σημαντικά χειρουργεία με σημαντικές ιδιαιτερότητες. Αφού σε κάποιες περιπτώσεις ορχεκτομής δημιουργείται θέμα με την στύση και την εκσπερμάτωση, ενώ στην RPLND κάποιες επιπλοκές τραβούν πολύ μακριά το χρόνο ανάρρωσης. Εκεί είναι απαραίτητος ένας Ανδρολόγος – Ουρολόγος με μεγάλη εμπειρία σε τέτοιου είδους επεμβάσεις.

Στόχος του ANDROLOGY MED GROUP είναι να δίνουμε όποια λύση μπορεί να βοηθήσει έναν άνδρα να απαλλαγεί από τα προβλήματα που έχουν να κάνουν με τα γεννητικά του όργανα και να έχει μια όσο γίνεται πιο φυσιολογική σεξουαλική, και όχι μόνο, ζωή.